U switli ostannich podij ne buło niczoho,
szczob twoju zboczenu swidomist' obernuło nawkruhy czastkowo.
Ty wirysz w prawdu? – Och, jakyj ty mołodec'!
Jakszczo b iz tebe prykład wzjały by – ce buw by kinec'.
Dawaj ruchajsja, ruchajsja, tak pytannja wsi potim.
Dawaj strybaj, strybaj i widczuj sebe w poloti.
Techno-folkowi motywy tilky zaraz, tilky tut.
Na Petriwnju szczojno z peczi wam majstry prynesut'.

Pryspiw:
Fajno, fajno. Nam żywet'sja wsim tut fajno, fajno.
I ja skażu, szczo fajno, fajno. Nam żywet'sja wsim tut fajno, fajno.
Fajno, fajno.

Czomus' ty znow ne zadowołena swojimy nadbannjamy.
Ce jak? U czomu sprawa? Marysz ty spodiwannjamy?
Bo nemaje tobi pary, bo nemaje łjudej
i twij chłopec', jak to każut', wyjawywsja sprawżnij hej.
Ne perejmajsja cym duże – dawaj ruchajsja, ruchajsja.
Ty nam je ne bajduża, tomu nas słuchajsja, słuchajsja.
Mało b buty wse inaksze – ty wmykajesz nowyny
i po radio j po jaszczyku poczujesz za hodynu szczo...

Pryspiw

I ot nareszti wy zustriłys' – bo buła na te pryczyna,
majesz ty teper chłopcja, a win maje diwczynu.
I szczo wy budete robyty – zdohadatys' ne ważko.
Chocza czekajte, je njuansy! Poczekajte, bud'-łaska!
Na Petriwnju – ce je hrich, bo treba ruchatys', ruchatys'.
Na Petriwnju cym ne można tak zajmatys', zajmatys'.
Ałe wychid zawżdy je – pro ńoho treba wam znaty.
Joho wnoczi po-tełewizoru budut' propahuwaty.

Pryspiw