A Paszka duszi,
A Paszka duszi
Łowyw z podorożnich.
Win staw jurodywym, wo im’ja Boże.
Wzywała hitara
I płakały struny,
A łjudy wse hnały majbutnje w mynułe.

Wony b zupynyłys', wony b posłuchały,
Ta budnja czasyky u skroni stukały.
A szcze, buło jim trochy soromno.
Za te, szczo Paszci buło ne wse odno.

Za te, szczo Paszka odyn jedynyj
Wo im’ja dusz jich staw – jurodywym.
Za te, szczo Paszci, szczo deń – to swjato...
Za te, szczo Paszka w nych wiryt' swjato.

Hitara płakała, hitara kłykała,
A struny rwałysja, – a duszi mykało.
I syrotoju na trotuari
Łeżała kepka iz midjakamy.

I sumno Hospod', prochodjaczy mymo,
Sribnu monetku u kepku wkynuw.