W nicznij mołytwi spowid' swiczeju opływaje,
Mow znak hricha czornije hnit.
Zhasa tenditnyj promiń,
Wmyrajuczy wtiszaje,
Szczo nawpił swit ne rozdiłyt'.

Pryspiw:
U noczi zapytaju mołytwoju swojeju
Czomu na hore nam szczastyt'?
Niczoho ż my ne znajem,
Ni sercem, ni duszeju,
Szczo nenawydit', szczo łjubyt'.

Bezmeżno dowhi noczi rozłuka kołysaje,
Ta smutku ne pryspyt' wona.
Zabuty serce chocze,
Koho dusza kochaje,
Ta sył na ce u nim nema.

Pryspiw (2)

Mij smutok obwinczawsja u chramowij peczali,
Piszow żurboju pid winec'.
A sumniw ne zakrawsja
Z bezodńoho prowałlja,
Szczo ce poczatok – ne kinec'... (3)