Wseswit muzyky dychaje notamy zir,
Na płaneti łjudej ty, mow zahnanyj zwir.
Moji nerwy splitajut' żachływyj uzir
Iz swawoli!
W perechresti pryciłu – ułamky dumok.
Skoro pryjde z efiru fatalnyj prorok.
Bez wahannja natysne chołodnyj kurok –
Bez kontrołju!

Pryspiw:
W poli ty u zamknutim koli,
Na rozbytomu poli schodyt' wtraczenyj deń!..
W doli wsi rozpysani roli,
Ta ne znaje kontrołju hołos mojich piseń!..

Mereżywo switła, wkładene w zwuk,
Zwodyt' uhoru tysjaczi ruk.
Hupajut' sotni serdec' w unison;
Noty zat'marjujut' sjajwo zirok.
Łohika switła łamka, niby skło;
Kraje dołoń abstrakciji tło
I rytmy ahoniji dykoho szału;
Mołot wykowuje m’jazy metału!

Prozorymy stały i stiny, i steli –
Wże ne isnujut' ni wikna, ni dweri;
Cili płanety zijszłys' w odyn atom,
Hraty newoli daremno kuwaty!
Zirwawszy łancjuh mynułych wahań,
Bez zajwych zusyl, budennych bażań,
Wstupy na służinnja radosti j bołju –
Bez żałju, bez bołju! Bez kontrołju!

Wseswit muzyky dychaje notamy zir,
Na płaneti łjudej ty, mow zahnanyj zwir.
Moji nerwy splitajut' żachływyj uzir
Iz swawoli!
W perechresti pryciłu – ułamky dumok.
Skoro pryjde z efiru fatalnyj prorok.
Bez wahannja natysne chołodnyj kurok –
Bez kontrołju!

Pryspiw

Ne warto wywodyty liniji j meżi –
Niszczo ne może zhasyty pożeżi!
Czas wże wtratyw władu nad namy;
Myttjewostej puls zdajet'sja wikamy.
Wże ne rozstawyty dumky teneta;
Zhority kołys', nacze kometa!..
Nichto tobi bilsze ne wytworyt' bołju;
Żyttja nazawżdy! Bez kontrołju!

Wseswit muzyky dychaje notamy zir,
Na płaneti łjudej ty, mow zahnanyj zwir.
Moji nerwy splitajut' żachływyj uzir
Iz swawoli!
W perechresti pryciłu – ułamky dumok.
Skoro pryjde z efiru fatalnyj prorok.
Bez wahannja natysne chołodnyj kurok –
Bez kontrołju!

Pryspiw (2)