Pryspiw:
Kriz' zwałyszcza łyc', kriz' rehit zinyc',
Kriz' marewo snu ja dosjahnu.
Rozp’jatu moral, obmeżenu dal,
Use, szczo zbahnu, ja dosjahnu.
Kriz' zwałyszcza łyc', kriz' rehit zinyc',
Kriz' marewo snu ja dosjahnu.
Rozp’jatu moral, obmeżenu dal,
Use, szczo zbahnu, ja dosjahnu.
Ja dosjahnu!..

Ja dosjahnu, ja dosjahnu, my majem jty, jak w dałynu,
W bezmeżnyj swit, tam de nichto mene ne znajde!
Ja dosjahnu, ja dosjahnu, meżu realij peretnu,
Meżu bażannja, za jaku nichto ne zajde.

Pryspiw

Szlifujut' pidoszwy brukiwku brudnu,
Ja wpewnenyj w sobi, ja dosjahnu!
Czuju pozadu tupit czobit,
Czuju dywni pohrozy uslid.
Podych harjaczyj opałjuje spynu,
Znaju powynen ity bezupynu,
Znaju wony nenawydjat' mene,
Znaju wony czekajut' łysze,
Szczob ja spitknuwsja, szczob ja upaw,
Upaw i bilsze nikoły ne wstaw,
Chyżi obłyczczja tanut' w pit'mi,
Chto ce nasprawdi bajduże meni.
Dałeko werszyna mojeji mety,
Ałe ja powynen jiji dosjahty.
Szlifujut' pidoszwy brukiwku brudnu,
Ja wpewnenyj w sobi, ja dosjahnu!

Ja dosjahnu, ja dosjahnu, my majem jty, jak w dałynu,
W bezmeżnyj swit, tam de nichto mene ne znajde!
Ja dosjahnu, ja dosjahnu, meżu realij peretnu,
Meżu bażannja, za jaku nichto ne zajde.

Pryspiw

Zhasły pozadu krapky wohniw,
Dali ja łynu u wseswiti sniw.
Czuju widraziju krowi u wenach,
Czuju i szepit. Ce anafema!
Chołodnoho witru chwyli twerdi
Wperto wstajut' na dorozi meni.
Czy wystarczyt' syły zdołaty wes' szljach
Ne skażut' liniji, szczo na rukach.
Ne skaże nichto i misjac' porożnij
Rehocze widwerto z pustoji bezodni,
Bajdużi i syti z mene hłuzujut',
Ruky hołodni na zdobycz hotujut'.
Stohin zemli pid udaramy nih,
Szczo opłutujut' wperto spirali dorih,
Czitko szepocze des' marewo snu,
Ja skoro dijdu, ja dosjahnu!

Ja dosjahnu, ja dosjahnu, my majem jty, jak w dałynu,
W bezmeżnyj swit, tam de nichto mene ne znajde!
Ja dosjahnu, ja dosjahnu, meżu realij peretnu,
Meżu bażannja, za jaku nichto ne zajde.

Pryspiw (2)