Powerny mene w junist', chocz na myt' powerny,
Szczoby znowu widczuty perszyj podych wesny,
Szczoby prolisky syni, jak struna skrypalja,
Zadzweniły u serci, de rozkwitła wesna.

Pryspiw:
Czas łetyt', czas łetyt' i nemaje na serci pokoju,
Szczo powerne w tu myt', de kochałys', kochałys' u toboju.
Zupynys' szczastja myt', w swit za oczi pidu za toboju,
Chocz roky wże ne ti, ałe zawżdy ja budu z toboju.
Zupynys' szczastja myt', chocz nad prirwoju des' w nebokraji,
De ne czuty łjudej i ptachy hen u wyrij zlitajut'.
Zupynys' szczastja myt', my z toboju radiły jak dity,
Chaj kwituje wesna, szczob w metili za cym ne żality.

Chaj z rokamy ne zhasne te swjate poczuttja,
U żytti toj neszczasnyj, chto ne znaw zabuttja.
W ti chwyłyny wesnjani to najkraszczyj mij son,
Szczo wertaje mene u kochannja połon.

Pryspiw

Zupynys' szczastja myt', chocz nad prirwoju des' w nebokraji,
De ne czuty łjudej i ptachy hen u wyrij zlitajut'.
Zupynys' szczastja myt', w swit za oczi pidu za toboju,
Chocz roky wże ne ti, ałe zawżdy ja budu z toboju.