Żywut' kyty pid mistom. I trytony.
A szcze delfiny. W sumerku hłybyn,
w zapadynach, de czornyj misjac' tone,
de wybrano porodu z porożnyn,
wony żywut' – minohy i mureny,
syreny, wos'mynohy. I smyrenne
slipe sucwittja hubok ta meduz
u wyrwach szacht, u jamach naszych dusz.

Żywut' pid mistom łewy, żowti j sonni.
Schowała jich rozpeczena trawa.
Łetjuczi zebry, antyłopy j koni
cwitut' na dni pasowyszcz i sawan. (ostanni 2 rjadky – 2)

Żywut' takoż pid mistom krokodyły.
Zapłutani w lian sołodki żyły,
tripoczut' tini mawp abo papuh.
I sotni soteń much, murach, ropuch.

Żywut' pid mistom zebry i bujtury, –
rewut' jich surmy w nicz, mow merzła mid'.
Sajhaky j sarny, paserby natury,
pasut'sja na meżi nicznych uhid'. (ostanni 2 rjadky – 2)

I mamonty, sumyrni, mow korowy,
i mastodonty. Kam’jani dibrowy
dwyhtjat' wid nych, tremtjat', mow tepła twań,
wony sjudy wtekły wid połjuwań.

Żywut' pid mistom łjudy. I proczany,
i miszczuchy. I kryła w rukawach.
Rozkruczujet'sja znowu kopijczane
poroczne koło wycwiłych rozwah, –
use tak samo. Pywo jarmarkowe,
skrypky wesilni, lichtari, pidkowy,
ciłunky, płacz, kochannja i pit'ma...
Pid mistom. Tilky mista wże nema. (3)