Perepownenyj Heorhijamy kawałere,
Wranci wychodysz, niby z woljery,
Pachkajesz łjulkoju na ptaszok Bożych,
Czyhajesz pry dorozi na perechożych.

Pryspiw:
"Hej, kudy jdesz proz moju fuziju?
Pobałakajmo pro Hruziju, pro dyfuziju..."
Obsidajut', mow bdżoły, spohady, wiziji –
Zakotywsja w nebo szljach dywiziji.

A po ńomu koni prut', a szcze tanky,
I prażanky pachnut', mow paryżanky,
I łafety pid mertwymy aż zihnułys':
"Ja – odyn z tych, szczo powernułys'".

Himnasterka błyskaje, wsja w metali:
I za kożnoho newbytoho – po medali.
Paterycja w ruci, mow żywa parist':
"Hej, kudy jdesz proz moju starist'?"

Pryspiw

Wojaczkam nebesnym – dowicznu orhiju,
Traweń prożywajemo bez rozkajań.
Wse tecze riczkoju, staryj Heorhiju,
Tilky ty na berezi, mertwyj, mow kamiń...

Pryspiw