Ja znaw odnu brjunetku na Podoli,
Szczo hołowu kupała w perhidroli,
Buła cja diwka z kam’janym podołom
Ta j niczka z neju temnoju buła.

A wyjawyłosja prosta diwulja:
Smijałas' nawit' z palcja, nawit' z duli,
Ta j hołowoju storcz łetiła w łjułju
I znowu niczka temnoju buła.

A buły w neji dywowyżni persy,
W odnomu z nych taky znajszow ja serce,
A w tomu serci stilky buło percju,
Szczo znowu niczka temnoju buła.


Switało. Trysta NŁO
Ponad Chreszczatykom litało,
Szcze dwirnykowe pomeło
Wułyc' chołodnych ne torkało.

Bajdużo błymały charczky,
Zamerzli pid neonom liter,
Czużyj, inopłanetnyj witer
Za wucha zaczipljaw haczky.

I hłyboko buło płjuwat'
Na wsi ti czudesa doswitni,
A o czetwertij dwadcjat' p’jat'
mene kowtnuły pidworitni.


Idut' natchnenni milicionery!
"Wi a de czempionz!" – spiwajut'.
Na remincjach wedut' sobak-szukałok,
I ti bezładno skawuczat'.

Na tancmajdanczyku tancjujut' milicejs'ki pary
Tancjujut' milicejs'kyj wals.
Narjad zakochanych za nymy pylno steżyt',
Szczob zajwoho ne stancjuwały.

Hojdajet'sja w hojdałci milicijenja.
Czytaje moji wirszi i smijet'sja!
Ce swjato –
Dnjamy Kyjewa zowet'sja.