Sydymo na hłybyni,
B’jet'sja teczija u skronjach,
My kumedni i sumni,
My wseredyni czerwoni.

Tak nam zatyszno udwoch,
Swit szukaty nas wtomywsja.
Wczora jszow po morju Boh,
J toj pid nohy ne dywywsja.

Ponad namy jdut' czowny,
Spljat' kyty u nas na płeczach,
Ne zważajemo na nych
I na dywni zwyczky teczij.

My czekajem na prypływ,
My trymajemos' za ruky.
Aby swit nas ne włowyw
My ne robym zajwych ruchiw.

Nacze wsim pomitna cil
My chorobri, ta bezsyli.
My rozsłabyły pławci
J ne pruczajemosja chwyli.

Nas woda szczosyły b’je,
Ta ne może nas zminyty –
My taki, jaki my je,
Nas oboch nema de dity.