Sydymo na hlybyni,
B’yet'sya techiya u skronyach,
My kumedni i sumni,
My vseredyni chervoni.

Tak nam zatyshno udvoch,
Svit shukaty nas vtomyvsya.
Vchora yshov po moryu Boh,
Y toy pid nohy ne dyvyvsya.

Ponad namy ydut' chovny,
Splyat' kyty u nas na plechach,
Ne zvazayemo na nych
I na dyvni zvychky techiy.

My chekayem na pryplyv,
My trymayemos' za ruky.
Aby svit nas ne vlovyv
My ne robym zayvych ruchiv.

Nache vsim pomitna cil
My chorobri, ta bezsyli.
My rozslabyly plavci
Y ne pruchayemosya chvyli.

Nas voda shchosyly b’ye,
Ta ne moze nas zminyty –
My taki, yaki my ye,
Nas oboch nema de dity.