Znowu na misto nicz wpade,
Znowu do tebe son ne jde,
Prywid je ne zmykaty wij –
Ty znajesz, szczo zazwyczaj ja twij.

Ty nadto dałeka, ty wkraj błyz'ka,
Ty myła, żorstoka, ty bud'-jaka.
I wranci my wse pocznem z nulja,
Bo łysze odna na dwoch zemlja.

Łjuba, my nikczemy, my niczoho szcze ne wstyhły, łjuba,
Jedyne my wmijem robyt' zakłopotannyj wyhljad, łjuba.
Wdajemo, niby... o! – zoseredżenno zajmajemos' rozmnożennjam,
Nasprawdi to proste demohraficzne szachrajstwo (wybacz Boże nam).

Łjuba, rozmnożuwatys' z toboju powilno –
Ce zadowolnjaje, i dosyt'-taky stabilno,
Ta, słuchaj, łjuba, je bahato form zadowołennja – wid pomsty do cukerok,
Słuchaj, łjuba, bezlicz je szljachiw szczodo rozmnożennja, kraszczyj z nych – Xerox.

La nuit personne ne peut t'aider
Tu as ferme tes yeux vides
Ta nuit, le temps que tu vacilles
Fe suis toujours a toi, ma vie

Tu es mon paix et mon tracas
Ma voix et mon je-ne-sais-quoi
Nous deux sommes nes pour faire l'eclat
Comme ca, l'amour et-oh-la-la!

Łjuba, my z toboju napiwsydjaczy isnujem, łjuba,
Odyn odnoho abo jimo, abo ciłujem, łjuba,
Koły wse spokijno – nudno, nam brakuje wkraj uskładnenych umow,
Napiwsydjaczy isnujem, napiwłeżaczy pracjujem, napiwstojaczy spymo.

Łjuba, my newdachy, same tomu my razom, łjuba,
Bo ce – takyj nedolik u kompłekti chromosom, łjuba,
Namy, ja hadaju, i nadali wołodityme pryreczennist' ocja,
Nam z toboju, łjuba, swityt' powna hallelujah, hallelujah do kincja.

Znowu na misto nicz wpade,
Tu as ferme tes yeux vides
Prywid je ne zmykaty wij –
Fe suis toujours e toi, ma vie

Ty nadto dałeka, ty wkraj błyz'ka,
Tu es mon paix et mon tracas
I wranci my wse pocznem z nulja,
Comme ca, l'amour et-oh-la-la!

Łjuba, my neroby, j ce ne linoszczi, a styl, łjuba,
Nawit' na płjuwannja w stełju nam szkoda zusyłl, łjuba,
A koły na łycho je zanjattja, hołowne – ne perewtomłjuwat' suhłoby,
Koły ż zowsim nam z toboju nema czoho robyt' – to my niczoho i ne robym.

Łjuba, wse tak i bude, jakszczo tobi treba, szczob buło tak.
Ja pokładajus' na twij, moja łjuba, smak.
Toż, jakszczo bażajesz, to bihaj nawkoło hoła, spiwajuczy Chare Kriszna,
Zachoczesz mene – rozbudy, a budesz mene wbywaty, łjuba, zroby ce niżno.