U mene je tilky ty, u poszukach wesny,
Nad soncem, nawit' nad zemłeju.
Ty obicjała uweczeri pryjty,
A ja skazaw łysz: "Poczekaju".
Nastała nicz, nema tebe, nema wesny,
Chołodna osiń wże nastała,
"Pryjdy, pryjdy" zwuczyt' zhory,
Wesna na nas ne poczekała.

Zasnuła... Ne baczyw, dywyłysja zirky,
I misjac' płakaw, dywljaczys' na mene.
Szczo snyłosja, ne znaw todi,
Ałe widczuw w tu nicz, czoho meni tak treba.
Powilna muzyka, ce łysze mij stan duszi,
Moji dumky i dychannja, ta mriji,
Tak łehko skazaw todi tobi,
Teper by ne naważywsja... Nechaj by tliło...

Pryspiw:
Try słowa, jaki pysaw tobi,
Jaki kazaw, jaki kryczaw, a ty...
Szukała szczos' perehljadajuczy stari knyżky...
Ne znajesz? Ja takoż ne znaju, ałe wse-taky
Buło bahato pełjustok, ałe romantyka, porożni ihry
"Łjubyt' czy ne łjubyt'"... Nu, otrymały wy czoho chotiły?!
Bezmeżni prostory, pohljadiw swoboda, mriji
Ta wse ż skowani ruchy, stereotypy, fraza:
"Poczekaj, ty szcze ne majesz prawa diji..."

Bojus', skorisz pereżywaju zaraz ja
I ne za sebe, szwydsze za dorohu cju do szczastja.
Try słowa, takych widomych u żyttjach,
Usich switiw, czasiw, narodiw... Wpasty,
Czerez widsutnist' jich czy skazanych newczasno.
Ja ne rozumiw, czomu ne poczekaw, czomu czekaju
Zaraz. Czerez ote use miż namy wse propało.
U sni stoju pered toboju, skazaty maju: "Ja tebe... ne znaju".

Stoju pered toboju u widbłyskach rosy,
Nicznoji, nicznoho sjajwa, tajemnych poczuttiw,
A ty tak dywyszsja, szepoczesz: "Jdy abo ne jdy"
Neczutno. Ja ne zrobłju te, czoho chotiw,
Pro szczo moływsja, dumaw weczoramy,
Pysaw łysty tobi, banalni howoryw,
Pozyczeni z knyżok usjaki frazy,
U nych pysaw wirszi, na żal, ty prosto skażesz, szczo ja tebe nikoły ne łjubyw...
A ja łjubyw tebe, pro tebe dumaw dnjamy i noczamy,
Tebe żadaw ja do nestjamy!
A ty, a ty... Niczoho, za wse prosty,
Probacz, ce wże ne naszi płany...

Pryspiw