My szukajem wicznist', my szukajem nowyj deń.
Istyna peremoże morok, istyna rjatuje łjudej.
I nam usim potriben prowid, szczo dowede nas do mety.
I my usi pro N'oho czuły, ałe powiryły ne wsi.

Mister Tworczist', łjudyna odrużena na sceni.
Nijakoji brudnoji hry, nijakoji brudnoji schemy.
Ce łysze twoji probłemy, jakszczo ruky ne nahori.
Ce łysze twoji probłemy, jakszczo nawkoło wsi sumni.

Retelnymy literamy pidibrane kożne słowo,
Druże, zrozumij, kaczaty ne obow’jazkowo,
Adże u ws'omu c'omu je wyszcza meta,
Adże u ws'omu c'omu odne prożyte żyttja.

I tut nemaje "number one", tut ne maje koroliw,
Nawiszczo wam nesprawżnje, newże wy je pusti?
Tilky realne żyttja, bażannja szczob buło wse kraszcze,
Tilky Tryjedynyj Boh i ne treba nam inakszych.

Prokydajut'sja wułyci wid litńoho snu,
Znowu na robotu, zwyczajnyj marszrut.
Prokydajet'sja misto pid zwuky saksofona,
Chip-chop bita i moho tenora.

Ja znaju, nas zabudut' czerez roky,
Ja znaju, ce żyttja mynaje, jak korotka myt'.
Budut' nowi heroji i budut' prykłady nowi,
Ałe ja budu pyszatys', jakszczo my prawdu donesły.

I poky switło swityt', temrjawa joho ne obhorne,
Ne obow’jazkowo widczuwaty, Wono za twojim płeczem.
Wono chodyt' sered nas, Wono w seredyni w tobi,
Ce my składajem czysła, Wono likuje dni.

I bożewilnyj man znowu wzjaw swij mikrofon,
Cej bożewilnyj man znowu robyt' na sceni szou.
Ty możesz ne chwyłjuwatysja, ja ne stawłju tobi pastok.
Nemaje tut bażannja zahnaty kohos' w połon.

Tilky wid sercja do sercja szczyrosti bezlimit.
Nyszczy zło w sobi, Kyjiw peredaje tobi prywit.
Usim urbanam, usim mistam cijeji zemli,
Cej chip-chop wid sercja, cej chip-chop wid duszi.

My szukajem wicznist', my szukajem nowyj deń.
Istyna peremoże morok, istyna rjatuje łjudej.
I nam usim potriben prowid, szczo dowede nas do mety.
I my usi pro N'oho czuły, ałe powiryły ne wsi.