Buło kołys' – w Ukrajini
Rewiły harmaty;
Buło kołys' – zaporożci
Wmiły panuwaty.
Panuwały, dobuwały
I sławu, i wołju;
Mynułosja – ostałysja
Mohyły na poli.
Wysokiji ti mohyły,
De ljahło spoczyty
Kozac'keje biłe tiło,
W kytajku powyte.
Wysokiji ti mohyły, –
Czornijut', jak hory,
Ta pro wołju nyszkom w poli
Z witramy howorjat'.
Swidok sławy didiwszczyny
Z witrom rozmowljaje,
A wnuk kosu nese w rosu,
Za nymy spiwaje.
Buło kołys' – w Ukrajini
Łycho tancjuwało,
Żurba w szynku med-horiłku
Postawcem krużała,
Buło kołys' dobre żyty
Na tij Ukrajini...
A zhadajmo! może, serce
Chocz trochy spoczyne.
Buło kołys' dobre żyty
Na tij Ukrajini...
A zhadajmo! może, serce
Chocz trochy spoczyne.

Czorna chmara z-za Łymanu
Nebo, sonce kryje,
Synje more zwirjukoju
To stohne, to wyje,
Dnipra hyrło zatopyło.
"A nute, chłop’jata,
Na bajdaky! More hraje –
Chodim pohuljaty!"
Wylitały zaporożci –
Łyman czowny wkryły.
"Hraj że more!" – zaspiwały,
Zapinyłys' chwyli.
Kruhom chwyli, jak ti hory:
Ni zemli, ni neba.
Serce mlije, a kozakam
Toho tilko j treba.
Pływut' sobi ta j spiwajut';
Rybałka litaje...
A poperedu otaman
Wede, kudy znaje.
Pochodżaje wzdowż bajdaka,
Hasne łjulka w roti;
Pohljadaje sjudy-tudy –
De-de but' roboti?
Zakrutywszy czorni wusa,
Za ucho czuprynu,
Pidnjaw szapku – czowny stały.
"Nechaj woroh hyne!
Ne w Synopu, otamany,
Panowe-mołodci,
A u Carhrad do sułtana
Pojidemo w hosti!"
"Dobre, bat'ku otamane!" –
Kruhom zarewiło.
"Spasybi wam!" –
Nadiw szapku.
Znowu zakypiło
Synje more; wzdowż bajdaka
Znowu pochodżaje
Ta na chwyłju pan otaman
Mowczky pohljadaje.

Buło kołys' – w Ukrajini
Rewiły harmaty;
Buło kołys' – zaporożci
Wmiły panuwaty...