1
Sered hałasu prospektiw bahatołjudnych majdaniw
Ja baczu sum ta smutok kryształewych fontaniw
Ja jdu odyn sered soteń tysjacz łjudej
Biłyj sum ohortaje mene mij deń
Wże zakinczywsja ja czuw ce wid łystja
Szczo łetyt' meni pid nohy do pidłohy
Powitrja daj meni powitrja
Ja ne możu ne możu ne możu
Ja ne możu ne możu dychnuty
Moji spohady kłyczut' u nych porynuty

Pryspiw:
Ałe wse ce wże pył
Ałe wse ce wże popił

2
Switło samotnich maszyn b’je w oczi meni
Osiń znow chazjajnuje panuje u mojij duszi
U sni kolorowomu sni ja małjuju doszczi
Jaskrawymy farbamy na sirij brudnij stini
W ohni ja baczu tebe ja, ja prokydajus'
Do nesterpnoji samotnosti ja kriz' bil powertajus'
Kajus' za te czoho ne znaw za te czoho ne robyw
Za te szczo napewno ne spryjnjaw ałe zrozumiw

Pryspiw

3
Ja baczu zminy kartyny wtraczajut' swij kolir
I ce ne zupynyty ja ne znaju szczo z cym robyty
Piramidy kołys' peretworjat'sja na pył
Jich pokryjut' kwity chiba ce ne można rozumity
Płyty ne dowho budut' berehty farbu
Jaku na nych załyszyt' małeńkyj Pikasso
U szyrokych sztanjach szcze odyn irżawyj cwjach
Zajde komus' u dołoń ja widczuju cej bil
Jak swij czyjas' tiń na stini
Meni posmichnet'sja takoż bajduże a meni
Ne tak szczob i duże c'oho kortiło pohano
Ty mene ne probaczyła łysze ce maje znaczennja
A insze żowkłe łystja szczo unosyt' witer
Szczos' na skli małjuju ja ne znaju cych liter
Jich zmyje doszczem ja hadaw znaw bahato
A wyjszło ne tak zwyczajnyj bardak
On wono jak ty zhoden szcze b pak
Poczekaju czasu more ta szcze małeseńkyj hak

Pryspiw