Wykonawca: Kryk duszi
Prokyńsja! – Ja błahaju,
Mołju tebe: "Wstawaj!"
Ty oczi niby widkrywajesz,
Ta podychu w tobi nema.
Ty choczesz widczuwaty znow
Wse te, szczo bude i buło,
Ta na obłyczczi ne schowajesz
Te, szczo s'ohodni pomyrajesz!
Pomyrajesz!
Prokyńsja! – Ja błahaju,
Wstawaj! – Mołju tebe.
Ty prawdy ne pytała,
Schowaw jiji, probacz mene.
W tobi ne baczu ja tepła,
Chołodne serce i dusza.
Nastaw toj czas,
De ja ne w zmozi zminyty szczos',
Smert' na porozi!
Kwity rozcwitajut', łjudy załyszajut',
Nichto ne zhadaje wsi noczi i dni,
Kwity rozcwitajut', łjudy załyszajut',
Nichto ne zhadaje wsi noczi i dni twoji... (wes' kupłet – 2)