Schowanyj w tumani, ja tebe zustrinu na switanni...
Zhubłeni, neznani steżky powedut' nas u jednanni
W bezwisti czasu chwyljamy sniw...
My razom pobaczym Swit na meżi
I deń, szczo wertaje wsuperecz noczi.

Winczanych na kruczach ponad newmyruszczoju Rikoju
Soncem nad wodoju, Matir’ju-Zemłeju Wesnjanoju
W bezwisti czasu chwyljamy sniw zachowaje obrij.
My razom pobaczym Wseswitu krow:
Switła rożdennja wsuperecz noczi.

Szljach żewrije małynowoju imłoju,
Switło j tiń zijszłysja neba sywynoju.
Jak rankowi rosy, czystiji ziznannja...
My spłetemo doli w promeni switannja,
Witru widdawszy smutok oczej...