Wykonawca: TNMK (Tanok na majdani Konho)
I
Meni trynadcjatyj mynało, ja pas jahnjata za sełom
Czy to tak soneczko sijało, czy tak meni czohos' buło
Meni buło ne tak, szczob duże: raptom tato zanedużaw
Treba hroszy zarobljaty, maty każe (każe maty)!
Treba ruszyty za sillju z czumakamy. Des' za pyllju
skryłas' moja ridna chata, mamo, tato ta jahnjata
Pył w oczach, miż czumakamy ta wołamy ja slozamy
pył zmoczyw, ruszu podali, os' take
Oto take
II
Oto take, do reczi ja beru z soboju hłeczyk
Ja napownjuju toj hłeczyk kryształewoju wodoj
Kryształewoju wodoju kożnyj weczir myju hłeczyk
Szczob czysteńkym buw mij hłeczyk, kotryj ja beru z soboj
Oto take! Podali ja potrapyw w syni dali
De za newełyki hroszy ja nadybaw dobru sil
Dobru sil zwezu dodomu ta schowaju pid sołomu
Sjadu zwerchu ta susidam w ucho harknu: cob-cobe!
Oto take
III
Oto take, koszmary! Nadi mnoju żowti chmary
Tychyj ranok, pid nohamy prykordonna połosa
Treba wzdowż powzty tycheńko, nastupajuczy łeheńko
Jakszczo mytnycja mene schwatyt' – prynesut' pid obraza
Tak i je, rjatujte mene, chtos' zełenyj-prezełenyj
Łisowyk czy prykordonnyk chwat' mene za ułju-łju!
Wydibraw i sil i hroszi ta kazaw: Ty mij choroszyj,
szcze chocz raz tebe pobaczu – jak sobaku prystrełju!
Oto take
IV
Ciłyj tyżdeń jszow do domu, popid tynom jiw sołomu
Ta kljaw riznymy słowamy hirku dołeńku moju
A nareszti wpowz do chaty, hoduwała mene maty
Tato wczyły mene dyszłom ta wydbyły ułju-łju
Ułju-łju, teper strażdaju ta z jahnjatamy huljaju
Wże trydcjatyj rik mynaje, jak ja ne możu jisty sil
Wże trydcjatyj rik mynaje, soneczko jaskrawo sjaje
Jak zawżdy, pasu jahnjata ponad jarom za sełom
Oto take