Jak ja, brattja, raz skonaju,
Zanesit' mnja, de ja znaju,
Zanesit' mnja w Hałyczynu,
De-m sja rodyw, naj tam zhynu.

I tam mene pochowajte,
I dodomu sja wertajte,
Do myłoji dajte znaty,
Szczob pryjszła mnja widwidaty.

Aż prychodyt' jeho myła,
Dywys', dywys' – tut mohyła,
Ani chresta, ani ruty –
Tut des' musyt' striłec' buty.

Oj pomału, pomałeńku
Piszły slozy po łyczeńku,
I włomyła jaworynu
Ta j dlja strilcja – syrotyny,

Jawir roste, zełenije,
Sonce swityt', sonce hrije,
Łjudy idut' ziłlja rwaty –
Myłeńkoji ne wydaty.

Aż prychodyt' jeho myła,
Dywys', dywys' – tut mohyła,
Ani chresta, ani ruty –
Tut des' musyt' striłec' buty.