Jak ja, brattja, wraz skonaju,
Zanesit' mnja, de ja znaju,
Zanesit' mnja na Wkrajinu,
De-m rodywsja, naj tam zhynu.

Jak ja, brattja, wraz skonaju,
Zanesit' mnja, de ja znaju.
I prosit' tam trochy hłyny
Ta j dlja mene syrotyny.

Jak mnja, brattja, pochowały
Ta j dodomu powertały,
Aż prychodyt' moja myła,
Dywyt'-dywyt' – tut mohyła.

Nad mohyłow zarydała
I tak sobi pohadała:
– Ani kwitky, ani ruty,
Tutka musyt' kozak buty.

I pomału, pomałeńku
Piszła sloza po łyczeńku.
– Zirwy, myła, jaworyny
Ta j dlja mene, syrotyny.

U mohyli dobre buty:
Nic ne wydno, nic ne czuty,
Ni ptaszaty, ni diwczaty
U mohyli ne wydaty.

U mohyli dobre buty:
Nic ne wydno, nic ne czuty,
Ni ptaszata ne litajut',
Ni diwczata ne spiwajut'.