Jak ja, brattja, raz skonaju,
Zanesit' mja tam, de znaju,
Zanesit' mja na Wkrajinu,
De-m rodywsja, naj tam zhynu.

Wy mja, brattja, pochowały
Ta j dodomu powertały,
Aż prychodyt' moja myła,
Dywyt', dywyt' – tut mohyła.

I wona sy pohadaje:
"Chto-ż w mohyli spoczywaje?
Ani płyty, ani ruty –
Tutky musyt' striłec' buty".

Oj pomału, pomałeńku
Pide sloza po łyczeńku;
"Urwy, myła, jaworyny,
Jak dlja mene, syrotyny".

Na mohyli zełenije,
Sonce swityt', sonce hrije;
Łjudy chodjat' ziłlja rwaty –
Myłeńkoji ne wydaty.

U mohyli dobre buty:
Tam ne wydno, ni ne czuty,
Ni ptaszyny, ni diwczaty
U mohyli ne wydaty.