Ta matinko starisińka,
Ta matinko nasza stradalnycja,
Ta jak że ty nas dobre hoduwała,
Ta jak że ty nas i dohljadała.*
Ta moja j matinko, moja j hołubońko,
Ta widkil że was i wyhljadat'?
Ta widkil że was i wyhljadat',
Ta widkil was i dożydat'?
Ta ja ż buło, kudy ne pidu,
To wy mene wyhljadajete.
A teper, widkil ne pryjdu,
To wy mene ne zapytajete.
A do jakoji ż ja, mamo, jabłuńky ne prychyłjus',
Ta wona ż wid mene widchyłyt'sja,
Ta do jakoji ż ja sim’ji ne prytułjus',
Ta wona od mene widwernet'sja.
Ta ja ż, matinko, usim czuża,
Ta nichto ż mene ne pożalije,
Ta nichto ż mene ne pryhołubyt',
Ta nichto ż mene ne peremine.
Ta budut' sołowejky szczebetat',
Ja ż wyjdu ta budu jich pytat':
"Ta de ż moja matinka starisińka,
Ta de ż moja matinka zołotisińka,
Ta koły ż was dożydat',
Ta koły ż was wyhljadat'?"