Ta moja j matinko, ta moja j ridnisińka.
Ta moja j matinko, ta moja j dorohisińka.
Ta na koho ż wy nas brosajete
Takych małych ta dribnych?
Ta matusju ż moja ridnisińka,
Ta j wstańte, ta j podywit'sja, ta j rozporjadit'sja,
Ta moja j matinko, ta moja j zozułeńko.
Ta wesnoju w sadoczku zozuli kuwatymut',
A ditoczky ż małeńki matusju szukatymut'.
Ta wony wże ż jiji ne najdut', moja j matuse.
Ta kudy ż wy zibrałys',
Ta kudy ż wy narjadyłysja,
Oj matusju moja j ridneseńka,
Oj matusju ż moja j doroheseńka?
Ta nema ż maku, cwitniszoho nad makiwoczku,
Ta nema rodu ridniszoho nad matinoczku.
Oj matusju ż moja ridniseńka,
Ta jaku ż wy chatku zabażały sobi tisneseńku.
Ta tudy ż ni soneczko ne zahrije,
Ni witer ne zawije,
Ta moja j matuseńko, moja j ridneseńka.
Oj matuseńko ż, proszczawajte
Ta j dlja nas misteczko prybirajte,
Bo jak że my tut i żytymem,
Ta jak że my tut i horjuwatymem.
Ta bahac'ko ostałosja – szestero,
Ta odne szcze j i w kołysci manjusińke.
Oj matusju ż moja j ridneńka,
Oj ustań, oj porjadoczok że nam daj.
Oj matusyno, moja j ridneńka,
Oj Boże, oj Boże mij.

("Konczyła", – promowljaje).