Promowljaje:
Moji ditoczky, moji malisińki,
Moji ditoczky wirnisińki,
I wiz'mit' że mene j dohodujte ż mene.
Ta wy ż teper ne hodujete,
A tilky, tilky wyhanjajete,
Wypychajete tych materiw...
Naszczo wony nużni ti materi teper.

Dali spiwaje:
– Syny moji, syny,
A ja j wasza maty,
Oj chto ż bude, syny moji,
Chlibom hoduwaty?
Samyj starszyj każe:
– Hoduwat' ne budu.
Sereduszczyj ta j skazaw że:
– Ja dumat' zabudu.
Samyj menszyj każe:
– Ty bery łomaku,
Jak itymesz po-pid tynnju,
To j porwut' sobaky.

Dali spiwaczka rozpowidaje:
"Czytała ja swoju płanedu, jakoho ja misjacja narodyłas', jakoho ja czysła. Kałendari buły, może j wy ne znajete jich. Budesz ty do wozrastu żyt', a zamiż wyjdesz – neszczasna po czołowikowi j po ditjach. Nawiky neszczasna. A sama po sobi, de ty ne budesz, szczasływa, i ponyni wse bude i szczasływa ty nawiky. I swoji dity ne budut' dohodowuwat'. Troje, a dohodowuwat' ne budut'; czuża czużenycja dohoduje. Ce płaneda taka".