Jichaw kozak za Dunaj,
Skazaw: "Diwczyno, proszczaj!
Ty, konyku woroneńkyj,
Nesy ta huljaj!"

"Postij, postij, kozacze,
Twoja diwczyna płacze,
Jak ty mene pokydajesz, –
Tilky podumaj!"

"Biłych ruczok ne łamaj,
Jasnych oczok ne styraj,
Mene z wijny zi sławoju
K sobi ożydaj!"

"Ne choczu ja niczoho,
Tilky tebe odnoho,
Ty bud' zdorow, mij myłeńkyj,
A wse propadaj!"

Swysnuw kozak na konja:
"Zostawajsja, mołoda!
Ja pryjidu, jak ne zhynu,
Czerez try hoda!

Tebe ż, myła, ne zabudu,
Poky żyw na switi budu.
Koły umru na wijni –
Popłacz obo mni!"