Werchowyno, switku ty nasz!
Hej, jak u tebe tut myło!
Jak ihry wod, płyne tut czas,
Swobidno, szumno, weseło.

Oj nemaje kraju, kraju
Na tu Werchowynu!
Koby meni tut pobuty
Chocz odnu hodynu!

Z wercha na werch, a z boru w bir
Z łehkoju w serci dumkoju,
W czeresi krys, w rukach topir,
Bujaje łegiń toboju.

Jest' u mene topir, topir,
Szcze j kowana bljaszka,
Ne bojusja toho nimcja,
Ani toho ljaszka!

Ej, szczo my tam Podiłlja kraj!
Nam połonyna – Podiłlja,
A bory – step, jałycja – maj,
A zwira hołos wesiłlja!

Czeremosze, Czeremosze,
Bystra twoja woda!
Diwczynońko choroszaja,
Harna twoja wroda!