Yichav kozak za Dunay,
Skazav: "Divchyno, proshchay!
Ty, konyku voronenkyi,
Nesy ta hulyay!"

"Postiy, postiy, kozache,
Tvoya divchyna plache,
Yak ty mene pokydayesh, –
Tilky podumay!"

"Bilych ruchok ne lamay,
Yasnych ochok ne styray,
Mene z viyny zi slavoyu
K sobi ozyday!"

"Ne chochu ya nichoho,
Tilky tebe odnoho,
Ty bud' zdorov, miy mylenkyi,
A vse propaday!"

Svysnuv kozak na konya:
"Zostavaysya, moloda!
Ya pryyidu, yak ne zhynu,
Cherez try hoda!

Tebe z, myla, ne zabudu,
Poky zyv na sviti budu.
Koly umru na viyni –
Poplach obo mni!"