1.
Ty dawno, tam de mene szcze nema
Ja ne znajdu sobi miscja, szczo robyty ne znaju
Tycho płeszcze woda na c'omu berezi riczky
De kołys' – ty i ja, j duszi mełodija wiczna.

Stukit naszych serdec' – win zływsja w nas wojedynno
I witer szczos' szepotiw – ty buła taka weseła
A czas nespynno tak bih – joho nam wse brakuwało
I ja tebe tak chotiw, ałe wse buło mało.

Pryspiw:
A meni wse padało na płeczi twoje biłe wołossja
I ja styskaw tebe tak sylno, niby dowho ne baczyw
I ty meni szczos' howoryła, ja nycz ne pam"jataju
Ałe to buło tak czudowo, tak dobre-jak w raju.

2.
Czas pokazaw-szczo to buło wse daremno
I naszi wsi poczuttja buły taki neprawdywi
Tilky tycha trawa na c'omu berezi riczky
Pam"jataje nas dwoch j duszi mełodiju wicznu.

Poroch spałenych dniw, rozwijaw witer szałenyj
Nam załyszyw tilky hniw, ta spomyn lit wże mynułych
I niby toczno jak w sni-tebe widrazu nestało
A ja tebe tak chotiw, ałe wse buło mało.