U misteczku Bohusławku –
Kańows'koho pana –
Tam huljała Bondariwna,
Jak pysznaja pawa.

U misteczku Bohusławku
Sydyt' diwok kupka,
Meży nymy Bondariwna,
Jak sywa hołubka.

Pryjszow do nych pan Kańows'kyj
Ta j szapoczku iznjaw,
Obijnjaw win Bondariwnu
Ta j pociłuwaw.

"Oj ne hoden, pan Kańows'kyj,
Mene ciłuwaty,
Tilky hoden, pan Kańows'kyj,
Mene rozzuwaty!"

Oj szepnuły łjudy dobri
Bondariwni tycho:
"Tikaj, tikaj, Bondariwno,
Bude tobi łycho!"

Oj tikała Bondariwna
Z wysokoho mostu;
Sama ż wona choroszaja,
Choroszoho zrostu.

Oj tikała Bondariwna
Pomeży horamy,
A za neju dwa żowniry
Z hołymy szabljamy.

Oj poweły Bondariwnu
Pomeży kramnyci –
Pryciływsja pan Kańows'kyj
Z sribnoji rusznyci.

"Oj czy choczesz, Bondariwno,
Izo mnoju żyty,
A czy wołysz, Bondariwno,
W syrij zemli hnyty?"

"Oj wołju ż ja, pan Kańows'kyj,
W syrij zemli hnyty,
Niż z toboju ponewoli
Na cim switi żyty!"

Oj jak tilky Bondariwna
Ta ceje skazała,
Oj wystreływ pan Kańows'kyj –
Bondariwna wpała...

"Oj idite do Bondarja,
Dajte bat'ku znaty:
Nechaj ide swoju dońku
Na smert' narjadżaty!"

"Oj na ż tobi, staryj Bondar,
Taljarykiw boczku:
Oce tobi, staryj Bondar,
Za choroszu doczku!"

Udarywsja staryj Bondar
W stinu hołowoju:
"Bondariwno, moja dońko,
Propaw ja z toboju!"

Oj pokłały Bondariwnu
Na tesowu ławku,
Poky zweliw pan Kańows'kyj
Wykopaty jamku.

Łeżyt', łeżyt' Bondariwna
Sutky szcze j hodynu,
Poky zweliw pan Kańows'kyj
Zrobyt' domowynu.

Udaryły w usi dzwony,
Muzyky zahrały,
A wże ż diwku Bondariwnu
Nawiky schowały!