Oj u poli na horboczku,
De ne skoszena trawa.
Tam stojało dwi diwczyny –
Hirko płakała odna.

– Oj podrużko doroheńka,
Szczo ja tebe poproszu:
Pomyry mene z myłeńkym,
A ja tobi zapłaczu.

– Oj podrużko, łjuba sestro,
Jak że tebe pomyryt'.
Jak na ńoho tilky hljanu –
W mene serdeńko bołyt'.

Oj u poli na horboczku,
De ne skoszena trawa.
Tam stojało dwi topoli –
Pochyłyłasja odna.