U mistechku Bohuslavku –
Kanovs'koho pana –
Tam hulyala Bondarivna,
Yak pyshnaya pava.

U mistechku Bohuslavku
Sydyt' divok kupka,
Mezy nymy Bondarivna,
Yak syva holubka.

Pryishov do nych pan Kanovs'kyi
Ta y shapochku iznyav,
Obiynyav vin Bondarivnu
Ta y pociluvav.

"Oy ne hoden, pan Kanovs'kyi,
Mene ciluvaty,
Tilky hoden, pan Kanovs'kyi,
Mene rozzuvaty!"

Oy shepnuly lyudy dobri
Bondarivni tycho:
"Tikay, tikay, Bondarivno,
Bude tobi lycho!"

Oy tikala Bondarivna
Z vysokoho mostu;
Sama z vona choroshaya,
Choroshoho zrostu.

Oy tikala Bondarivna
Pomezy horamy,
A za neyu dva zovniry
Z holymy shablyamy.

Oy povely Bondarivnu
Pomezy kramnyci –
Prycilyvsya pan Kanovs'kyi
Z sribnoyi rushnyci.

"Oy chy chochesh, Bondarivno,
Izo mnoyu zyty,
A chy volysh, Bondarivno,
V syriy zemli hnyty?"

"Oy volyu z ya, pan Kanovs'kyi,
V syriy zemli hnyty,
Niz z toboyu ponevoli
Na cim sviti zyty!"

Oy yak tilky Bondarivna
Ta ceye skazala,
Oy vystrelyv pan Kanovs'kyi –
Bondarivna vpala...

"Oy idite do Bondarya,
Dayte bat'ku znaty:
Nechay ide svoyu donku
Na smert' naryadzaty!"

"Oy na z tobi, staryi Bondar,
Talyarykiv bochku:
Oce tobi, staryi Bondar,
Za choroshu dochku!"

Udaryvsya staryi Bondar
V stinu holovoyu:
"Bondarivno, moya donko,
Propav ya z toboyu!"

Oy poklaly Bondarivnu
Na tesovu lavku,
Poky zveliv pan Kanovs'kyi
Vykopaty yamku.

Lezyt', lezyt' Bondarivna
Sutky shche y hodynu,
Poky zveliv pan Kanovs'kyi
Zrobyt' domovynu.

Udaryly v usi dzvony,
Muzyky zahraly,
A vze z divku Bondarivnu
Naviky schovaly!