Oj u poli czeremszyna, z neji cwit pryupaw,
Marszerujut' żownjaryky, bo jim marszer prypaw.
Hej, hej, bo jim marszer prypaw.

Marszerujut' żownjaryky z kińmy i z wołamy,
A mołoda diwczynońka wmywajet'sja slozamy.
Hej, hej, wmywajet'sja slozamy.

– Czomu mene, moja mamo, rano ne zbudyła,
Oj jak taja kompanija z seła wychodyła?
Hej, hej, z seła wychodyła.

– Tomu ja tja, moja donju, rano ne zbudyła,
Oj szczo by ty za żownjarom tjażko ne tużyła.
Hej, hej, tjażko ne tużyła.

– Oj tużu ja, moja mamo, jak zozułeńka tużu,
Bo ja swoho myłeńkoho, oj, zabuty ne możu.
Hej, hej, zabuty ne możu.

– Podywysja, moja donju, u horisznju kwartyru,
Spuskajut'sja żownjaryky z hory na dołynu.
Hej, hej, z hory na dołynu.

Projichały żownjaryky łysze piwtory myli,
A wże moju diwczynońku narjadyły na stoli.
Hej, hej, narjadyły na stoli.

Płacze otec', płacze maty, płacze usja rodyna,
Oj szczo piszła marno z swita mołodaja diwczyna.
Hej, hej, mołodaja diwczyna.