– Ty, diwczyno czornobrywa,
Ja sja w tebe zakochaw.
Ja do tebe rano-wweczir
Sadom steżku protoptaw.

– Topczy, topczy, harnyj chłopcze,
Swiżu steżku do sadku.
A ja na tij harnij steżci
Kłen-derewce posadżu.

Rosty, rosty, kłen-derewce
Rozrostajsja szyroko.
Pochowały myłeńkoho
W syru zemłju hłyboko.

Ni z kym, maty, żyto żaty,
Ni z kym snopy w’jazaty.
Ni z kym sisty, chliba z’jisty,
Ni krywdońky skazaty.

Sama, mamo, żyto żała,
Sama snopy w’jazała.
Sama siła, chliba z’jiła
I hireńko spłakała.

Oj wyjdu ja na wułycju
Ta j sy stanu w worotach.
Chto ne znaje, toj wpiznaje,
Szczo ja bidna syrota.

Oj wyjdu ja na wułycju,
U worota drotjani.
Chto ne znaje, toj wpiznaje,
Szczo ja bidna w czużyni.