– Ty, divchyno chornobryva,
Ya sya v tebe zakochav.
Ya do tebe rano-vvechir
Sadom stezku protoptav.

– Topchy, topchy, harnyi chlopche,
Svizu stezku do sadku.
A ya na tiy harniy stezci
Klen-derevce posadzu.

Rosty, rosty, klen-derevce
Rozrostaysya shyroko.
Pochovaly mylenkoho
V syru zemlyu hlyboko.

Ni z kym, maty, zyto zaty,
Ni z kym snopy v’yazaty.
Ni z kym sisty, chliba z’yisty,
Ni kryvdonky skazaty.

Sama, mamo, zyto zala,
Sama snopy v’yazala.
Sama sila, chliba z’yila
I hirenko splakala.

Oy vyidu ya na vulycyu
Ta y sy stanu v vorotach.
Chto ne znaye, toy vpiznaye,
Shcho ya bidna syrota.

Oy vyidu ya na vulycyu,
U vorota drotyani.
Chto ne znaye, toy vpiznaye,
Shcho ya bidna v chuzyni.