Sztyrnajcjatyj rik smutnyj nastaw,
Perszoho serpnja płacz na kraj wpaw.

Perszoho serpnja płacz na kraj wpaw,
Bo sja na wojnu każdyj zberaw,

Bo sja na wojnu każdyj zberaw,
W subotu hweczer wże każdyj znaw.

W subotu hweczer wże każdyj znaw,
W nediłju rano wże sja praszczaw.

Praszczaj mi, mamus', praszczaj mi raz,
Dobre ja znaju – po smert idu.

Oj a piszow ja do Ł'wowa,
Zaboliła nja hołowa.

A dały mene w lis, na wartu,
Wystriływ kułju z hranata.

Łetiła kulja czerez horu,
Ta j udaryła u hrud' moju.

Ta j udaryła u hrud' moju,
Potekła krowycja jareczkoju.

Potekła krowcja jareczkoju
Aż do tychoho Dunaju.

A w tim Dunaju bystra woda,
Tam rozmowjała żinka moja.

Tam rozmowjała żinka moja,
A dity płaczut – tata nema.

A dity płaczut – tata nema,
Chto ż nam poore, pryjde wesna?

Chto ż nam poore, pryjde wesna,
Chto ż nam pokosyt, pryjdut żnywa?

Chto ż nam pokosyt, pryjdut żnywa,
Chto ż nam zmołotyt, pryjde zyma?

Chto ż nam zmołotyt, pryjde zyma?
Oj boże, boże – tata nema.