Jak ja, bratja, raz skonaju,
Zanesit' mene de ja znaju,
Kyńte tam po trocha hłyny,
Jak dlja mene syrotyny.

Wy mja, bratja, pochowały,
Ta j do domu powertały,
Aż prychodyt' moja myła,
Dywyt', dywyt', to mohyła.

A ona sy podumaje,
Chto tu bidnyj spoczywaje,
Ani płyty, ani ruty,
Tutky musyt' kozak buty.

I nemało, pomałeńku,
Pide słeza po łyczeńku,
Ułomyła jaworyny,
Jak dlja mene syrotyny.

Jawir wyris, zełenije,
Sonce s'wityt', sonce hrije,
Łjudy chodjat' ziłje rwaty,
Myłeńkoji ne wydaty.

U mohyli dobre buty,
Nycz ne wydko, nycz ne czuty,
Ni ptaszyny, ni diwczaty,
U mohyli ne wydaty.