Ranńoju zoreju kozaky stawały,
Zbroju hotuwały, konej osidłały,
Konyky zahrały, kozaky majnuły,
A za kozakamy radoszczi mynuły.

De ż wona ta steżka, szczo do chaty Iwasja
Wid moho sadoczka weseło tjahłasja?
Wse wyhljadała, wse ja joho żdała,
A tym czasom steżka ternom zarostała.

Wyjdu ż ja u połe ta orła pobaczu,
Dyku moju ptycju wbaczu ta j zapłaczu,
Ptyce moja dyka, połety powoli
Do moho Iwasja, szczo huljaje w poli.

Zakłeczy z-pid chmary, win tebe poczuje,
Szczo joho diwczyna wse za jim sumuje.
A ne schocze wczuty, ty wże dohadajsja
Ta do mene, orłe, kraszcze ne wertajsja.

A ne schocze wczuty, ty wże dohadajsja
Ta do mene, orłe, kraszcze ne wertajsja.