Kajdany zw’jazujut' do bołju widczajdusznych,
Nemaje kraszcze wid kajdaniw zaporuky
Odnoho razu zapałaje swit bezdusznych,
De naszi ruky – tam naszi muky,
De naszi ruky, tam wolja stupyt'!

Wsi twoji m’jazy stomłeni ne w miru,
Na twojich dołonjach potriskana szkira.
Zasmaha mowczkyo omynaje szramy,
Wesna dlja tebe ne nastane.

Pryspiw:
Jdy, jdy, zabud' use, szczo majesz u żytti,
Zabud' use na switi!
Jdy, idy, zabud' use, szczo majesz u żytti,
Hukaje dykyj witer!

Wse, szczo ty matymesz tam, u dorozi,
Nichto okrim tebe zabraty ne w zmozi.
Szałenyj Witer riże twoji oczi,
Zwywaje wołossja, obłyczczja łoskocze.

Pryspiw

Wsi twoji rozdumy tilky pro wołju,
Szałenu swobodu, junac'kuju dołju.
Ne wstojit' w boju z toboju czużynec',
Kajdany twoji rozirwe nenasytec'.

Pryspiw