Yak zavzdy, choloviky vtikayut' u shynok,
Koly chochut' zachovatysya vid vlasnych zinok.
I, yak na mene, v c'omu nema nichoho dyvnoho –
Ce misce idealne dlya vidpochynku aktyvnoho!
Oho! – skaze zinka, koly take pochuye. –
Oho! Sydyt' u shynku – navit' vdoma ne nochuye!
I sliv moyich ne chuye! Y mene ne pomichaye!
Sydyt' sobi, nivroku, – popyvaye chayu!
Ale skazit' – chomu b meni u shynku ne sydity?
Koly svarlyva zinka? Koly plaksyvi dity?
Koly u cholovika roboty tak bahato,
Shcho chochet'sya vid neyi na kray zemli vtikaty?!
A v shynku tak zatyshno, a v shynku tak pryyemno!
My chasu v c'omu misci ne hayemo daremno!
Ya vam proharantuyu konkretno-naturalno –
My v shynku chas provodymo intelektualno!

Harna, harna, Vasylycha, harna molodycya,
Narobylasya y u poli, yde dodomu stycha.

Otoz, odnoho razu sydymo sobi z druzyakamy,
Popyvayemo pyva, zayidayemo rakamy.
P’yemo sobi, yimo sobi, korotshe – hulyayemo,
I na pikantni temy kulturno rozmovlyayemo.
Nikoho ne chipayemo! Koho nam shche chipaty?
Usich, chto buv tut zayvym, my vykynuly z chaty!
Nechay lyahayut' spaty – nema shcho tut robyty,
Koly taka kompaniya zibralas' posydity!
A v shynku duze veselo, a v shynku duze hamirno,
U dekoho z prysutnich z’yavylys' livi namiry.
Kydayut' lasym okom do temnoho kutochku,
De miscevi chlorky rozsilysya ryadochkom.
Na toy moment i ya takoz dobryache rozhulyavsya,
Chocha v kysheni zayvyi hrish davno vze ne valyavsya.
Vyrishuyu v shynkovi lyshatysya do rana,
Az, raptom, bachu – na porozi stoyit' moya kochana!..

Narobylasya y u poli novymy serpamy,
Zachodyu ya u shynochok – p’ye mylyi z kumamy.

Nikoly u zytti ya ne chuv takoyi layky!
Nikoly u zytti ne bulo takoyi biyky!
Vona mene dubasyla, nemov staru fufayku!
Vze vybyla iz mene vsi hroshi – do kopiyky!
Vona mene hatyla, obrazena za sebe,
A ya plyuvavsya krov’yu ta blahav – ne treba!
Lezatymu v likarni poky rany ne zahoyu,
Ale vid c'oho chasu ya do shynku – ni nohoyu!

Hodi, hodi, miy mylenkyi, z kumamy hulyaty!
Chodim, chodim, miy mylenkyi, snopyky skladaty!
Ya y ne kosyv, ya y ne v’yazav, skladaty ne budu!
Odchepysya, zadrypana, bo shchey byty budu!

A choch ze z ya zadrypana, znayut' mene lyudy,
Try kopyci smittya mayu, na chetvertu bude.
Rayut' mene susidonky, shche y dobriyi lyudy,
Vezy, vezy smittya v pole – pshenychenka bude.
Yak vyvezla smittya v pole, vse nym ustelyla,
Za moyeyu holovoyu pshenycya vrodyla.
Vezy, vezy, miy mylenkyi, na bazar pshenycyu,
Kupy, kupy, miy mylenkyi, chervonu spidnycyu.
Kupy, kupy, miy mylenkyi, chervonu spidnycyu,
A ya svoyu zadrypanu shche y vyshche pidsmychu.
Harna, harna, Vasylycha, harna molodycya,
Obernet'sya kruhom sebe – chervona spidnycya.