Oy poviy, vitronku, na moyu svitlonku
Z toho krayu, zvidky mylu mayu.

Vitrec' povivaye, svitlonku mynaye.
Des' mylaya vze inshoho maye.

Po sadochku chodzu i konyka vodzu.
Do konyka tychenko hovoryu:

– Oy konyu z miy, konyu, konyu voronenkyi,
Porad' mene – ya shche molodenkyi.

Chy lysty pysaty, do divchyny slaty,
Chy samomu sisty odvidaty?

Oy pryyichav mylyi do myloyi v hosti,
A v myloyi ves' dvir na pomosti.

– Dlya koho z ty, myla, toy dvir buduvala?
– Oy dlya toho, shcho virno kochala!

A vzyav mylyi mylu za biliyi boky
Kynuv yiyi u Dunay hlybokyi:

– Oy plyny z ty, myla, tychoyu vodoyu,
Ne mav ze ya kochannya z toboyu...