Den za dnynoyu
plynut' chvylyamy
pid kolesa mlyna –
zalyshayet'sya lysh bila pina.
Lyutyi, berezen,
serpen, veresen –
i probihly lita.
Vse mynayet'sya i nazad ne verta.

Pryspiv:
I lysh kochannya odne
ne pokydaye mene.
Vono na dovhi roky,
vono moye naviky.
Ya tym kochannyam zyvu,
vono yak son nayavu.
I to ye shchastya moye –
shcho ty v mene ye.

Smutkom oseni pomerezeni
nashi doli navpil.
Znov yednaty yich
ne vystachyt' syl.
Svitli spomyny,
yak oskomyny,
v’yazut' nashe buttya...
Ta do yunosti nema vorottya.

Pryspiv

Bilya mene ty,
ale pohlyadom
des' porynula v chas.
Vin yednaye nas, roz’yednuye nas.
Ya znaydu tebe
v bilim marevi
i za ruku viz'mu,
v dumkach tvoyich ne zalyshu samu.

Pryspiv:
I lysh kochannya odne
ne pokydaye mene.
Yoho dostatno na dvoch,
i chay pomoze nam Boh.
Ya tym kochannyam zyvu,
vono yak son nayavu.
I to ye shchastya moye –
shcho ty v mene ye. (3)