Pobuduy sobi pam’yatnyk z hlyny.
Ne z marmuru.
Z noho – lyudy zbuduyut',
Yakshcho...
Ty z hlyny zroby, nu choch hornya.
Vidshukay v sobi
Choch dvi-try chvylyny
Dlya svitla i dnya.

Bo ostanniy imperator
Chorno-biloyi epochy
Mishaye zovte z synim
I chervonym ryasno kropyt'.
Yomu strashno.
Ostanniy imperator
Posyviloho chasu.
Trubyt' u midni surmy.
I, diysno, plache chasto.
Yomu sumno.

Rozipny sebe, v dumci,
Choch trychi na den.
Nu choch trychi na rik.
I na samoti.
Rozipny.
Rozipny.
Rozipny.
Bez usmishky i soromu.
I vryatuyesh cey rik
Vid kosmichnoho chornoho moroku.
Moze ty i vryatuyesh choch rik.

Bo.
Ostanniy imperator
Chorno-biloyi epochy
Mishaye zovte z synim,
I chervonym ryasno kropyt'.
Yomu strashno.
Ostanniy imperator
Posyviloho chasu
Trubyt' u midni surmy.
Yomu sumno.

Zupynys'.
Posmichnys'.
Ne shukay nezbahnennych orbit
Ne sumuy za litamy.
Zlety sam u lito, yakoyis' iz dnyny.
Pobuduy sobi pam’yatnyk z hlyny...