My ydemo tudy z toboyu,
De davno chekayut' nas,
De trembity i hoboyi
Nam zahrayut' dyvnyi vals.

I v ostanniy chas rozluky
Bilya mista davnich stin
Ya ostanni tychi zvuky
Zberezu v rukach tercyn...

Pryspiv:
I my z toboyu pidemo dvoye
V misto kazkovych mriy.
Budemo spivaty i tancyuvaty
Cey tanok tviy i miy.

Tam na sonyachnych klarnetach
Hraye heniya ruka
U zahublenych sonetach,
De Nebes teche rika.

I lysh tam, de tysha hraye
Sered zvukiv i pisen,
Nas ostannich pryvitaye
Dyvnyi zatyshok osel...

Pryspiv:
I my z toboyu vviydemo dvoye
V misto kazkovych mriy.
Budemo spivaty i tancyuvaty
Cey tanok tviy i miy.

Lyshe pisnya, niby kryla,
Niby skrypka, niby zal.
Ale tam nas polyshyla
Tvoya davnishnya pechal.

I pid krylamy svitannya,
De lyshylysya kazky,
Niznym spomynom kochannya
Tvoyeyi ya torknus' ruky.

Naydyvnishi Valsa ruky
Viz'mut' muzyku tvoyu...
My, yak zablukali zvuky,
Shcho tancyuyut' u Rayu.

Pryspiv:
I my z toboyu zalyshymos' dvoye
V misti kazkovych mriy.
Ce nasha dolya – pisnya i volya –
My nazavzdy u niy.

Cey tanok tviy i miy...