U pidzemnim perechodi
Vechoramy pry narodi
Hraye syvyi i samotniy muzykant.
Plachut' struny na hitari,
Trochy hroshey u futlyari,
Os' i vsya podyaka za yoho talant.

Buv i vin v zeniti slavy,
I yomu krychaly "Bravo!"
I na scenu kvity kydaly zinky.
A hitara revnuvala
I yoho ne vidpuskala,
Prytulyvshys' do haryachoyi shchoky...

Hray
Muzyku svoyu,
Syvyi Muzykant!
Ty v ridnomu krayu,
Nache emihrant.
Hray
Pro svoyu pechal,
Pro svoyi zali,
Hray – lyudyam dodavay
Shchastya na zemli!

Vse zmishalos' v ridnim domi,
Yak u hrishnomu Sodomi,
I ne znaty, ce pochatok, chy kinec'?
Pryzabuti davni p’yesy,
Serenady y polonezy –
Inshu muzyku dyktuye hamanec'.

Vze vtomylys' palci bili.
De vy, davni druzi myli,
Chto v mohyli, a chto prosto za buhrom,
Ta Maestro viryt' svyato,
Yakshcho vin pokyne hraty,
To use ce ne zakinchyt'sya dobrom.