Da poviy, viter, da poviy, buynyi z hlybokoho yaru!
Prybud' mylyi da y chornobryvyi z dalekoho krayu!

Da y rad by ya da poviyaty – yar duze hlybokyi!
Oy rad by ya da y prybut' k tobi – kray duze dalokyi!

Oy yak ya ze svoho da y mylenkoho v pochid vyryadzala,
Dala z yomu da y zozulenku shchob rano kuvala.

Da y dala z yomu da y zozulenku shchob rano kuvala,
A vin meni da y soloveyka, shchob ne smutovala...

Da y letyt' halka da y cherez balku, letyuchy kryache.
Pereday ze ta y moyiy myloy, chay vona ne plache!

Dak chay ne plache, dak chay ne plache, a ya ne zuryusya,
Nechay vona da y zamiz vyide, a ya ozenyusya!

Dak boday tebe ta y ozenyla lychaya hodyna –
Zav’yazala da y bili ruchky malaya dytyna!

Dak zav’yazala da y biliyi ruchky – nichto ne rozv’yaze,
Nichto z meni da y molodenkiy pravdonky ne skaze...