Vylitala halka z hlybokoho yarka,
Ta y sila na sosni na hilci rozkoshniy.

Oy ne chylys' hilko, bo tak meni hirko,
Ne chylys' nad vodu, hore zyt' bez rodu.

A u mene rodu – dva bratiky zrodu,
Da y ti prybuvayut' desyatoho hodu.

Oy pryyid'te, brattya, v nedilenku vranci,
Postavlyu horilky v hrachvyni y u charci.

Chohos' meni, brattya, horilka ne p’yet'sya,
Kolo moho sercya mov hadyna v’yet'sya.