Pryspiv:
Boh miy – moya syla!
Boh miy – moya nadiya!
Boh miy – moya oselya!
I dlya N'oho zvuchat' nastupni kuplety. (ves' kuplet – 2)

Boh miy – vse, shcho meni treba,
Spilkuvannya z Nym moya naybilsha potreba.
I darma, shcho mene ne usi rozumiyut',
Mozlyvo, vid vashoyi ruky ya i zahynu.

Boh miy – moya vticha,
Koly nichto ne zrozumiv, Vin rozumiye.
Koly nichto ne probachyv, Vin probachaye.
Koly vsi vidstupyly, Vin v svoyich rukach trymaye.

Boh miy, ta shcho tam kazaty,
Vin krashche niz mozna navit' uyavlyaty.
I ya bez N'oho i ne chochu, i ne mozu zyty,
Adze chto yak Vin mene zmoze lyubyty?

Boh miy mene ne lyshaye
I vichnist' iz nym na mene chekaye
I ya sama shchaslyva lyudyna na zemli,
Tomu shcho meni chochet'sya buty z Nym.

Boh miy vichnyi, nezminnyi,
A ce oznachaye, shcho ne perestane lyubyty,
I v N'omu ne mozlyvo rozcharuvatys'
I komu, yak ne Yomu, meni poklanyatys'?

Boh miy za mene rozp’yatyi,
Ya dyakuyu Yomu za yoho holhofs'ki rany,
Chto moze dlya mene bilshe zrobyty?
Koho, yak ne Yoho, meni chvalyty?

Pryspiv