Mayu den, mayu myt', mayu vichnist' sobi na ostachu.
Mala shchastya svoye, prominyala yoho na bidu.
Holubymy doshchamy sto raz nad toboyu zaplachu.
Hiacyntovym soncem sto raz nad toboyu ziydu. (2)

My z toboyu taki bezboronni odne pered odnym.
Cya lyubov bula schoza na tayinstvo pershych prychast'.
Kozen ranok buv nichchyu. Kozna nich bula peredodnem.
Kozen den buv zahuchym, zahuchym chuttyam peredshchast'. (2)

A teper... Shcho teper? Moye serce naviky sterpne.
Na pozezach pechali ya pam’yat' svoyu obpalyu.
Yakby znav ty, yak solodko, solodko i yak nesterpno,
Yakby znav, yak zahuche, zahuche tebe ya lyublyu!
Yakby znav, yak zahuche... i yak spochatku tebe ya lyublyu!