Oy tam' pod' lisom', pod' dubynoyu,
Tam' sydiv' holub', z' holubynoyu.
Sydily-z' ony y rozmovlyaly,
Syvim' krylechkom' sya obhortaly.

Zakravsya strilec', z' temnoho luha,
Strilyv' u duba, ubyv' holuba.
Holuba vbyvshy, holubku ymyvshy,
Za syne more, zaprovadyvshy.

Za syne more, za krutiy bereh',
Za krutiy bereh' v' sadok' vyshneviy.
Dae holubci yz' kedra pshenyci,
Syple holubci z' morya vodyci.

Holubka ne ist', holubka ne p'e,
V' vyshneviy sadok' plakaty yde.
Chomu-z' ti ne ish', chomu-z' ne p'esh',
Lysh' vyshnevyi sadok' plakaty ydesh'.

Yak' mayu isty, yak' mayu pyty,
Yakiy svit' krasniy, nema s' kym' zyty,
Oy est' u mene sto par' holubov',
Vibyray sobi, kotriy tvoy lyubiy.

Holubka brala perebyrala,
Nema takoho yakoho mala.
Oy moy buv' myliy, fayniy chornobroviy,
Na lychku bilyi, she y syvo-kryliy.

Lety holubko u chyste pole,
Bo ti u mene v' tyazkoy nevoly.
Holubka letyt', ta y sobi hudyt',
Sho zyty bez' pary v' sviti ne budet'.